کتاب جای پای اسکندر

کیفیت کتاب نو می باشد .

کتاب گزارش سفر ده روزۀ اسلام کاظمیّه به بلوچستان ایران می باشد. او مشاهدات خود در حین سفر از زاهدان به بخش بمپور واقع در 420 کیلومتری جنوب زاهدان و 30 کیلومتری غرب ایرانشهر و دهات و آبادیهای اطراف آن و حوادث روزمره زندگی مردم بلوچ ، فقر و فاقه و نداری آنها را روایت کرده و صحنه های تأسف آور و ناراحت کننده ای از شرایط زندگی در بلوچستان را توصیف میکند. 

بلوچستان دنیایی تازه بود و ندیده. سفری پیش آمد، اما نه همه جایش را دیدم و نه همه چیزش را. به گوشه ی آبادش افتادم. طول راهی که در آنجا رفتم 500 کیلومتر از زاهدان به خاش، ایرانشهر، بمپور تا هریدوک. بعد از بازگشت به تهران سراغ سند و مدرک رفتم، که در دریای کهنه کتاب غرق شدم. بیم غلتیدن بود و خطر یک تنه علما شدن. باستان شناسان به استناد آنچه از حفاری ها بدست آورده اند می گویند : اقوام باستانی “دراویدین” ساکنان بومی نواحی سیستان و بلوچستان و مکران بوده اند. بر سر مسیر مهاجران آنها گفت و گوهاست و اینکه آریایی هستند یا نیستند؟ اما امروز بلوچ خود را آریایی می داند. محققین، کوچ و بلوچ را غالبا یکی می دانند و کوچ را نام دیگر بلوچ. برای رسیدگی به این مطلب حوصله ای باید داشت و به وسعت خاک و سابقه تاریخی طوایف مختلفی که در این سرزمین می زیسته اند توجه کرد .